Ja seisei, í gær fór ég aðeins í sekk með Grím og Ingu það var mjög hressandi og gaman. En það sem var meira hressandi og gaman var þegar Grímur fór á "rúntinn". Miðbæjar-rúntinn, fyrst setti hann sætið alveg aftur, sólgleraugun upp og alvöru FM músík...YEAH!
En seinna skiptið var skemmtilegra, þá setti sætið alveg fram, setti á Gufuna og hækkaði í botn, opnuði allar rúður, og lét eins og stressaðasti maður í heimi, það var meira að segja klappað fyrir honum. Alger snilld.

Ég man í þá gömlu góðu daga þegar ég lét eins og fífl In Puplic. Ég geri það ekki nógu mikið lengur, einu sinni var ég alltaf með vesen sérstaklega þegar ég fór með mömmu í verslanir, t.d. hef ég kysst nokkrar gínur, bara spes til að mamma fari hjá sér, ég lét mig einu sinni detta á gólfið í hagkaup og sagði upphátt "Mamma, af hverju hrintirðu mér" það var kannski aðeins of illt. En samt snilld, ég verð að gera meira af þessu.

Allvega ég komst að dálitlu, þegar ég drekk of mikið...þá fer þessi hluti af mér í dá. Sá hluti sem greinir rétt frá röngu og veit hvað hann er að gera fer bara að sofa, og undirmeðvitundin fer í sona "Survival" mode, berst við að meika allt sem er að ske í kringum sig, og bognar og brotnar stundum undir álaginu, eða þá virkar einfaldlega ekki, en oftast þá reddar Survival mode'ið manni heim, stundum fer maður úr buxunum í forstofunni í Survival módi sko, en það er bara af því að það er eitthvað sona skammhlaup í Survival Modeinu.

Ég ætla að reyna að drekka ekki það mikið næstu helgi að ég fari á Survival Mode, þá er ég ekkert skemmtilegur...af því að þá er ég ekki ég.

Jæja, minns er farinn að horfa á Futurama með einu auganu og lesa Fear And Loathing með hinu.

Later Dudes